Publiczna Szkoła Podstawowa im. Orła Białego w Sołtykowie - NIEZWYKŁA LEKCJA JĘZYKA POLSKIEGO W KLASIE VI

Proszę wstać, Sąd idzie!

Dzisiejszej rozprawie przewodniczy sędzia Julia Figura.

Sędzia

Otwieram dzisiejszą rozprawę. Sprawa toczy się przeciwko Zenonowi Wójcikowi, oskarżonemu o kradzież pieniędzy przekupce na targu oraz o wtargnięcie na teren prywatny i kradzież jabłek z sadu (art. 2 par. 1 ust. 21 w sprawie o kradzież i zawłaszczenie). Oskarżyciel: Aleksandra Woźniak

Wysoki Sądzie! Z zebranych przez oskarżenie dowodów wynika niezbicie, że Zenon Wójcik jest winny zarzucanych mu czynów - kradzieży pieniędzy na targu i jabłek z sadu (art. 2 par. 1 ust. 21 w sprawie o kradzież i zawłaszczenie), co strona oskarżenia udowodni w trakcie dzisiejszego procesu. Dziękuję!

Sędzia

Obrona ma głos.

Obrońca: Dominika Kaczor

Wysoki Sądzie! Pragnę zdecydowanie podkreślić, iż oskarżony, Zenon Wójcik, dopuszczając się zarzucanego mu czynu, z całą pewnością nie kierował się chęcią zysku. Jego postępowanie wynikało z wyższej konieczności, co postaram się udowodnić w trakcie dzisiejszego procesu. Dziękuję!

Świadkowie: Antoni Kucharski – Julek Miler, Aleksandra Bojarska – Ula Zalewska, Karol Gasek – dr. Zalewski

MOWY KOŃCOWE

Oskarżyciel

Wysoki Sądzie! Zebraliśmy się tutaj po to, aby sprawiedliwie osądzić oskarżonego, Zenona Wójcika. Postawiono mu zarzut kradzieży pieniędzy, a także jabłek.

Oskarżenie starało się rzetelnie dowieść, że oskarżony jest winny zarzucanych mu czynów i oczekuje, że zapadnie sprawiedliwy wyrok. Oskarżenie zdecydowanie potępia i piętnuje jego niemoralne zachowanie. Wpływ pijanego ojca i zagubienie oskarżonego nie usprawiedliwiają czynów, których oskarżony się dopuścił. Najgorsze jest to, że pierwsza kradzież pociągnęła za sobą następną. Uważam, że Zenon Wójcik za swoje czyny powinien zostać ukarany. Oskarżenie prosi, aby Wysoki Sąd wymierzył surowy wyrok.

Dziękuję! 

Obrońca

Wysoki Sądzie! Mamy tu do czynienia ze złym czynem, jak się wyraził w swym końcowym wystąpieniu mój szacowny kolega. Tak by było z pewnością, gdyby nie jeden istotny fakt. Otóż czyn ten został popełniony z głodu. Powtarzam!!! Mój klient żyjący w nędzy ukradł te pieniądze dlatego, że był głodny! Wiele osób siedzących tu na tej sali zrobiłoby to samo. Potrafimy osądzać drugiego człowieka, biorąc pod uwagę tylko suche fakty i rząd paragrafów, lecz postawmy się w sytuacji mojego klienta. Wierzę, że wielu z was głodnych, tak jak mój klient, w akcie desperacji, zwyczajnie dopuściłoby się kradzieży. A teraz odtwórzmy najważniejszy fakt. „Grzech" oskarżonego niknie w obliczu jednego jego czynu. Mój klient ryzykował życiem, by uratować dziecko. Zachował się jak prawdziwy bohater. Czy można go wtrącić do więzienia razem z mordercą i bandytą? Niewiele osób odważyłoby się na coś takiego. Pamiętajmy jeszcze, że skradzione pieniądze oddał i wyraził skruchę. Apeluję do Wysokiego Sądu o uniewinnienie mojego klienta, Zenona Wójcika. Dziękuję!

Sędzia

Oskarżony, Zenon Wójcik, proszę wstać. Zostanie odczytany wyrok.

W świetle przedstawionych w czasie dzisiejszej rozprawy dowodów wynika, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów: kradzieży pieniędzy i jabłek. Ukradzione pieniądze jednak odpracował i zwrócił. Wyraził również skruchę za popełnione czyny. Obronił swój moralny wizerunek, ratując bez zastanowienia życie drugiemu człowiekowi. Biorąc pod uwagę bardzo trudną sytuację chłopca pozbawionego praktycznie rodziny i środków do życia, sąd postanawia uniewinnić Zenona Wójcika i powierzyć jego wychowanie prawnemu od dzisiaj opiekunowi, panu Antoniemu Janicy.

Rozprawę uważam za zamkniętą. Wyrok jest prawomocny.